Ⓒ 2025 VZA-GGZ | Algemene voorwaarden | Disclaimer | Kwaliteitsstatuut | Klachtenprocedure | Privacyverklaring | Cookiestatement
Ⓒ 2025 VZA-GGZ | Algemene voorwaarden | Disclaimer | Kwaliteitsstatuut | Klachtenprocedure | Privacyverklaring | Cookiestatement
"Een leven zonder verslaving voelt voor mij alsof ik opnieuw geboren ben’"
In de tienerjaren ben ik begonnen met het drinken van alcohol. Toch wel om erbij te horen, maar ook al wel best veel. Zo rond mijn dertigste begon ik wel echt serieus veel te drinken, elke avond wel een drankje en in de weekenden nog wat meer. Lange tijd heb ik gedacht dat het vrij normaal was, de mensen om me heen dronken ook en bij ons thuis werd ook vrij veel gedronken. Het was sociaal verantwoord.
Mijn omgeving had wel in de gaten dat de frequentie en hoeveelheid bij mij hoger lag, maar er werd nooit wat van gezegd. Ik werkte in het familiebedrijf van mijn man en dat bracht veel stress met zich mee voor mij. Alcohol was voor mij een manier om te vluchten, ik ben echt een emotiedrinker, weet ik nu. In de loop van de jaren verslechterde het contact met mijn dochter, maar ik zocht de oorzaak nooit bij mijzelf. Dat dat onderdeel is van het verslaafd zijn, dat weet ik nu. Destijds had ik het idee dat alles altijd aan een ander lag en keek ik niet naar mijzelf.
Zo vaak probeerde ik weer te stoppen, maar dan ging het in de weekenden goed en dan begon ik toch doordeweeks weer met drinken. Op een gegeven moment kwamen ze daar op het werk achter en, terwijl ik bang was mijn werk te verliezen, gaven ze mij het advies om naar de huisarts te gaan en een gerichte behandeling aan te gaan. Mijn werkgever stond volledig achter het behandeltraject, ze gaven me er zelfs vrij voor.
In die tijd leefde ik al ruim 10 jaar behoorlijk geïsoleerd, was mijn huwelijk gestrand, het contact met mijn dochter was bij lange na niet zoals het hoort en nu dreigde ik ook mijn werk nog te verliezen. Deze handreiking móest ik gewoon wel pakken. Anders was ik echt álles kwijt.
De huisarts heeft mij getipt op VZA-GGZ, ik belde en kon direct komen. Vanaf binnenkomst voelde ik me er prettig en thuis. Een warm bad, kleinschalig en een goede sfeer. Pas toen ik bij VZA-GGZ terecht kwam, ontdekte ik dat verslaving een ziekte is.
De groep waar ik in terecht kwam was klein, maar hecht. Als groep zijnde doen we nog steeds veel dingen samen en zijn echt een steun voor elkaar. Je komt erachter dat iedereen hetzelfde probleem heeft en dus kun je alles zeggen. Ook dat waar je je zo voor schaamde. De begeleiders en therapeuten zien je als persoon, niet alleen als verslaafde. Fijne, deskundige mensen waarvan je weet dat je erbij terecht kan. Duidelijk wordt wel dat je nooit, maar dan ook nooit meer een slok alcohol mag gaan drinken. Dat is gewoon geen optie.
Ik heb een 10 weken traject, 2 dagbehandelingen per week gevolgd. Aansluitend heb ik de nabehandeling gedaan, deze had ik echt nodig. Ik denk ik het anders niet in één keer gered zou hebben. Vervolgens heb ik nog een traumatherapie gevolgd en weerbaarheidstrainingen gedaan. Ik pak alles aan wat me sterker maakt, want ik wil gewoon echt nooit meer terugvallen. De momenten waarop ik twijfel of het moeilijk heb, pak ik gelijk aan door te bellen en hulp te vragen. Het praten met iemand die weet waar ik het over heb, die gericht adviezen geeft, zorgt ervoor dat dat moeilijke moment ook weer voorbij gaat en voel je je weer sterk genoeg om door te gaan.
Nog steeds bezoek ik trouw de meetings en dat moet ik ook blijven doen. Hier kun je je uitspreken, je verhaal kwijt en een steun zijn voor een ander. De verbinding hierin is echt heel belangrijk. Voor degene die nog twijfelt om hulp in te schakelen zou ik willen zeggen: Bel, maak een afspraak en ga gewoon. Pak de vrijheid weer terug.
Momenteel volg ik de stappen van het Minnesota model en heb ik mijn leven weer op de rit. Ik heb een fijn huis, leuk werk en lieve mensen om me heen. Ik verdien mijn eigen geld en ben vooral ook heel trots op mezelf. Ik ben gewoon weer een blij en vrij mens!
Lees hoe anderen hun verslaving overwonnen. Hun verhaal bewijst: als zij het kunnen, kun jij het ook.
Verslaving raakt niet alleen de persoon zelf, maar ook de mensen eromheen. Het is moeilijk om toe te kijken, maar je kunt iets doen. Wij bieden advies, steun en handvatten om te helpen. Samen kijken we naar de beste aanpak. Neem contact op, je staat er niet alleen voor.
Neem contact op
Ⓒ 2025 VZA-GGZ | Algemene voorwaarden | Disclaimer | Kwaliteitsstatuut | Klachtenprocedure | Privacyverklaring | Cookiestatement